Mattijs Christiaanse

Wie ben ik?
Mattijs Christiaanse – Antroposofisch huisarts

Met veel plezier oefen ik, antroposofisch huisarts Mattijs Christiaanse, het ‘zware’ beroep van huisarts uit sinds 1994. Mijn eerste huisartsenpraktijk had ik in België, na de opleiding die ik daar deed. Daarna begon ik als waarnemend huisarts in Amsterdam en Haarlem en werkte ik als arts in de verslavingszorg. Toen ik naar Haarlem verhuisde, ging ik samenwerken met een praktijkhoudend huisarts in Haarlem. Deze praktijk heb ik overgenomen toen mijn collega stopte. Momenteel werk ik naast de drie dagen in mijn praktijk, nog twee dagen als huisarts op een antroposofisch instituut voor mensen met een verstandelijke beperking in Schoorl.

Aanwakkeren van zelfgenezend vermogen
Wat me het meest aanspreekt aan mijn vak, is op de eerste plaats het contact met mijn patiënten. Ik mag meekijken in het leven van mensen en maak ze vaak lang mee. Daarnaast is het vak enorm divers. Ik heb zowel een opleiding in de reguliere geneeskunde als in de antroposofische en de homeopathische geneeskunde genoten. De reguliere opleiding zal altijd de basis zijn en ook is reguliere bijscholing verplicht om als huisarts te mogen blijven werken. Wat me aanspreekt in de antroposofie is de focus op het zelfgenezend vermogen van de mens. In de reguliere geneeskunde wacht een arts af of het zelfgenezend vermogen van het lichaam in werking treedt, in de antroposofie wordt dit vermogen actief aangewakkerd. Daarvoor worden bepaalde geneesmiddelen ingezet, of specifieke therapieën. Voor zowel de arts als de patiënt is dit soms harder werken.

Hoe werkt dat dan?
Als ik samen met een patiënt besluit een longontsteking niet met antibiotica te behandelen maar met antroposofische of homeopathische middelen en therapieën, dan wil ik hem elke dag zien. Als de patiënt niet snel genoeg vooruit gaat, dan stappen we alsnog over op antibiotica. Maar als het wel lukt is de voldoening bij ons allebei groot. Ik word er enthousiast van en de patiënt wordt echt beter. Als antroposofisch huisarts kijk ik naar vier gebieden bij mijn patiënt: het fysieke lichaam, de vitaliteit (levenskracht), het emotionele leven en de levensloop. Je kijkt dus met een bredere blik dan een regulier arts meestal doet. De therapieën die ik kan voorschrijven zijn ook gericht op deze vier gebieden. Een antroposofische fysiotherapeut geeft bijvoorbeeld, naast een heleboel andere behandelingen, ritmische massages. Deze zijn er niet op gericht bepaalde spieren los te masseren, maar bijvoorbeeld voor het herstellen van vitaliteit bij burn-outklachten.

Open blik houden
Ik denk dat een brede blik en een kritische houding als arts altijd belangrijk zijn. Uit onderzoek blijkt soms dat reguliere medicijnen die we jaren hebben voorgeschreven, achteraf gezien toch nadelige effecten hebben (dan worden ze uit de handel gehaald) of dat ze onwerkzaam zijn. Onderzoeken spreken elkaar soms tegen. Als arts is het dus goed om altijd scherp en op de hoogte te blijven en niet alles klakkeloos aan te nemen. Bovendien is elk mens verschillend en is het dus belangrijk om naar de patiënt in zijn totaliteit te kijken en niet alleen naar een specifieke klacht. De antroposofie geeft me die mogelijkheid. Ik kijk graag samen met een patiënt naar mogelijke oorzaken en oplossingen en waardeer het als de patiënt ook met ideeën komt. De antroposofie is een leerweg zonder einde. Dat vraagt veel, maar dat maakt ook dat mijn blik open blijft en dat ik veel voldoening en energie van mijn vak blijf krijgen.

En verder
Mijn vrouw is beeldhouwer en beheert de winkel in het Van Dam Huis. Ik heb drie kinderen. In mijn vrije tijd speel ik graag viool, luister naar cellosuites van Bach en schrijf ik graag computerprogramma’s.