Het Integraal Zorg Akkoord

Het zal u niet ontgaan zijn dat er veel te doen is om het Integraal Zorg Akkoord, het IZA. In dit akkoord proberen alle partijen in de zorg gezamenlijk afspraken te maken over hoe we de grote problemen in de zorg gezamenlijk kunnen aanpakken. En dat is hard nodig ook.
Na maanden van onderhandelen verscheen dan begin september het eindresultaat, een document van 135 pagina met daarin een aantal goede ideeën over het aanpakken van de problemen. Toch hebben de leden van de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) hun bestuur gevraagd om het akkoord niet te tekenen, zodat het akkoord uiteindelijk ondertekend werd zonder de huisartsen.

Vertrouwen.

De belangrijkste reden om niet te tekenen is, dat de huisartsen geen vertrouwen hebben in de afspraken zoals ze in het akkoord staan. Het akkoord staat vol met, zoals het in NRC werd samengevat, ‘werkgroepen, verkenningen, transformatieplannen, werkprogramma’s, regiobeelden, regioplannen, procesvoorstellen, werkagenda’s, een menukaart, leidraden en afwegingskaders’. Met dit soort ‘afspraken’ worden huisartsen nu al heel lang aan het lijntje gehouden, en de maat is voor hen vol. De afgelopen jaren hebben zorgverzekeraars zich bij herhaling niet gehouden aan de afspraken, waardoor er geld dat beschikbaar was voor de huisartsen niet werd uitgegeven. Dat ‘bespaarde’ geld wordt in 2023 ook nog eens gekort op het huisartsenbudget want: “het was blijkbaar niet nodig”. Alsof de minister geen kranten leest en zich dus niet bewust is van de volstrekt overbelaste huisartsenzorg.

Het protest tegen de plannen komt van twee groepen huisartsen: Help de Huisarts Verzuipt (link naar facebook pagina) en De bevlogen huisartsen (link: www.bevlogenhuisartsen.nl) waarvan dokter Zwart de voorzitter is. De huisartsen willen heel graag afspraken maken, en ook hun bijdrage leveren aan het oplossen van de problemen in de zorg. Maar dan wel graag met heldere, concrete en afdwingbare afspraken.